tamgalıg

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tamgalıg

blr kişilik sofra; küçük ibrik; hakan ın damgası bulunan eşya· I, 527 bkz> tamgalık

Son arananlar:

• hazırlanmak,
• çarçak,
• sudya,
• kulavuz,
• örtmək,
• oşoo,
• mazbut,
• Gulaçlamak,
• dir-dirrik,
• rende,
• topuklu,
• arsa,
• Babal,
• Marca,
• uyuşma,
• sakalık,
• katlam,
• Şifahi,
• epitet,
• miladi,
• emizik,
• tamgalıg