talçığıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

talçığıv

yorulma, yorgun düşme, usanma.

Son arananlar:

• bileşik,
• mylakat,
• tuyuktan,
• Hafız,
• dänme,
• akıl,
• üzütlemek,
• külal,
• arıklamak,
• eziş,
• abdest,
• arıxana,
• Münəccimlik,
• dynyş,
• ösüntgi,
• yurgizmoq,
• yunmak,
• Kulnamak,
• asıl,
• ubu,
• gılın,
• talçığıv