talip
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
talip
[Köken: Arapça] Dileyen, İsteyen
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
talip
с. 1) теләгән, теләкле; таләпле, таләп итүче; 2) кызны соратучы (егет) □ talip (talibi) çıkmak соратучы (соратучысы) чыгу (кыз тур.)
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
talip
Türkiye Türkçesi: talip
Azerbaycan Türkçesi: istäyän
Başkurt Türkçesi: talap itivsi
Kazak Türkçesi: talap kılgan (etken)
Kırgız Türkçesi: talap kılūçu
Özbek Türkçesi: täläbgàr täläb ḳıluvçi
Tatar Türkçesi: taläp itüçi
Türkmen Türkçesi: talap edici
Uygur Türkçesi: täläpkar
Rusça: trebuyuşçiy
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
talip
a. Öğrenci.