tabıt

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tabıt

l, a. ölü taşımak için sedye; 2. tabut.


II, antreneman, temrin, talim; tabıtı katuu: talime gelmiyen, talim ve terbiyesi güç olan; tabıtına keltir-: talim ve terbiyesini yerine getirmek; atımdı, kaışumdu tabıtına keltir tim: atımın ve alıcı kuşumun antrenemanı tamdır.

Son arananlar:

• añkuş,
• dalanmaq,
• ilan,
• agnamak,
• n,
• pilotka,
• görüşmek,
• qurulma,
• ceti,
• ekseri,
• eňk,
• mura,
• süle,
• Boyut,
• mole,
• süydük,
• özük,
• meddah,
• şatlama,
• suchlike,
• dilləşmə,
• tabıt