tabıt

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

tabıt

l, a. ölü taşımak için sedye; 2. tabut.


II, antreneman, temrin, talim; tabıtı katuu: talime gelmiyen, talim ve terbiyesi güç olan; tabıtına keltir-: talim ve terbiyesini yerine getirmek; atımdı, kaışumdu tabıtına keltir tim: atımın ve alıcı kuşumun antrenemanı tamdır.

Son arananlar:

• Zenci,
• palavra,
• işleşmek,
• Unli,
• örtemek,
• manita,
• okurman,
• baysa,
• armud,
• koro,
• ınırık,
• çemkirmek,
• locution,
• Sel,
• rasul,
• eruz,
• chilchiroq,
• kalın,
• Oval,
• yegulikichgulik,
• kemit,
• tabıt