tabança
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tabança
bk. tapança.
Son arananlar:
- ejdad,
- beynəlmiləlçi,
- şəfəqqət,
- departure,
- olapeslanmoq,
- adut,
- yeger,
- xaniqa,
- zəhmli,
- tritiy,
- zenci,
- deminki,
- charsa,
- Sövda,
- aykaş,
- Korkunçlu,
- garla,
- sümek,
- derdeser,
- giňden,
- Atar,
- tabança