sırkoo

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

sırkoo

1. hastalık; 2. hasta.

Son arananlar:

• gubar,
• Kelepçe,
• xarlıq,
• fırka,
• jyzzynlamak,
• kağızlaşma,
• çalmak,
• yengil,
• tuturgu,
• grieve,
• ilinti,
• PEYİN,
• Xoşbəxt,
• tayma,
• Dirhəm,
• bunlu,
• soyuzdaş,
• kutharıv,
• metelik,
• KUDURMAK,
• cetele,
• sırkoo