sıncır
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sıncır
zencir, sıra. Tıbır ~: ocak zinciri, kazanı ocağa asmak için kullanılan zincir, sağat ~: saat zinciri, ~ tavla: sıradağlar, ~dan ıçhınñan itça (d): zincirden kurtulmuş it gibi, ~ salmak: zincire vurmak, terekle ~ kibik kögetden tolğandıla: ağaçlar zincir gibi meyveyle dolmuşlar.