süzükleniv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

süzükleniv

incelme, aşınma.

Son arananlar:

• Sirt,
• vayrona,
• Branş,
• gelgeç,
• ayıv,
• bidad,
• şatut,
• asılmış,
• Koy,
• mintan,
• cakı,
• çox-çox,
• sarınlık,
• xəyal,
• öltürül,
• Rəsmi,
• tutsaklık,
• xumarlandırma,
• tomşuk,
• gaçybatalga,
• customary,
• süzükleniv