süy

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

süy-

I, 1. sevmek; 2. öpmek; betten süy-: yanaktan öpmek; 3. okşamak; karğa süyöt balasın < appağım> dep ats. : karğa dahi yavrusunu diye sever.


II, toplayıp bağlamak (atın kuyrugunu, yelesini, perçemini).

Son arananlar:

• ağartmaq,
• contour,
• Kuyaş,
• bonjur,
• tolerans,
• Pompa,
• sukan,
• tebigylyk,
• Ulamış,
• görəsən,
• mistik,
• kelesaň,
• tirqish,
• teleqram,
• mach,
• tun,
• e����k,
• BÜFE,
• enginlik,
• considerable,
• doli-GULi,
• süy