sürüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sürüv

1. Sürme, kovalama, defetme; 2. Sürdürme, devam ettirme, alışma, alışkanlık kazanma; 3. (Tarla) sürme; 4. Yetiştirme, üretme; 5. Sürü. Koy ~: koyun sürüsü, tuvar ~: sığır sürüsü, ~den ayrılğan koynu börü aşar (as.): sürüden ayrılan koyunu kurt kapar, ~den ayrılğan teke börüge azık (d): sürüden kopan teke kurda azık.

Son arananlar:

• ubaktı,
• cığallıq,
• cabağı,
• bölge,
• actuality,
• glorify,
• povestka,
• Elk,
• kiymoq,
• kuttuu,
• handful,
• nal,
• vakansiya,
• paç,
• cilt,
• ilm,
• woe,
• ıra,
• arkaýyn,
• astsubay,
• And,
• sürüv