cabağı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cabağı

yapağı, koyun yünü. ~arıtmak: yapağı temizlemek, ~ töşek: yapağı döşeği.

Son arananlar:

• kırıtmak,
• janan,
• chalinmoq,
• salı,
• Olaqon,
• serlenmek,
• trassa,
• amanat,
• yalghuz,
• elebaşı,
• dachen,
• KOZ,
• zakyja,
• Dilek,
• reserved,
• beparhez,
• yönerge,
• münkir,
• şike,
• gobelin,
• mari,
• cabağı