cabağı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cabağı

yapağı, koyun yünü. ~arıtmak: yapağı temizlemek, ~ töşek: yapağı döşeği.

Son arananlar:

• künöölön,
• hamiş,
• ok-,
• Çıdamak,
• jola,
• mənəvi,
• müsəhhih,
• ködüşmek,
• calal,
• canlanmaq,
• elçiləmək,
• əzəl,
• Enayi,
• sini,
• To'kmoq,
• süñüş,
• mədən,
• atalmak,
• iyelik,
• maliyyə,
• manikür,
• cabağı