sürtüvçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sürtüvçü

sıvacı. Üy sürtüvçü: ev sıvacısı, badanacı, sıvacı.

Son arananlar:

• egevlev,
• kayıt,
• sırduu,
• Mərcimək,
• beynamaz,
• reactor,
• meňkeş,
• dördkünc,
• sındır,
• Heves,
• Qiz,
• naqadar,
• Kiltlemek,
• tegül,
• rapture,
• Ağın,
• defecate,
• Suroo,
• tygşytlaşmak,
• bezamoq,
• saboteur,
• sürtüvçü