sürtgüc

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sürtgüc

sürücü, fırça. Çuruklarımı sürtgüç bıla arivladım: ayakkabılarımı fırça ile temizledik. Üs ~: üs fırçası, ayak ~: ayak fırçası, ayakkabı fırçası.

Son arananlar:

• süzülmek,
• oçok,
• MATEM,
• arna,
• burana,
• Cism,
• tögi,
• nonagenarian,
• puta,
• kakaar,
• mähriban,
• Gaba,
• Törö,
• akrun,
• İlaç,
• bashqabashqa,
• sempati,
• stansiye,
• selgimoq,
• tıyanıv,
• qatılaşmış,
• sürtgüc