sümme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

sümme

[sümmö] I: sümme tokaý ýolsuz- ýodasyz, gür tokaý, jeňňel.


SÜMME [sümmö] II, iş ady. Sümmek ýagdaýy.


SÜMME [sümmö] III, at. Demir deşmek üçin ulanylýan, ujy togalakdan inçe, ýokarsy ýognalyp gidýän polat enjam, gural.

Son arananlar:

• kampana,
• boroon,
• maliyyət,
• slut,
• süzgeçti,
• kaplamak,
• Bədaye,
• contemporaneous,
• rape,
• harchand,
• şeypur,
• topuş,
• bitbildiq,
• rem,
• abzas,
• delirmek,
• bitumlar,
• ozun,
• kökermek,
• demoq,
• angarya,
• sümme