söleymek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

söleymek

(malk.) bk. söllenmek.

Son arananlar:

• firqəçi,
• ovurd,
• Senzura,
• Taýly,
• Tənəffüs,
• ergenlik,
• erkilik,
• şeşmer,
• öktebir,
• tinchliqperwer,
• aytmoqchi,
• pazartesi,
• every,
• aldatmak,
• Palapan,
• qatlanmoq,
• us,
• dirkillama,
• person,
• balıqbeli,
• tele,
• söleymek