séhir

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

séhir

a. Sihir, büyü.

Son arananlar:

• pyşdyl,
• jupiter,
• cında,
• ərkan,
• semiotic,
• angillamoq,
• hir,
• Uydurma,
• kolatquzmaq,
• çimdev,
• qélin,
• çınar,
• yornuq,
• qarimta,
• irəm,
• alaysız,
• delilik,
• blessed,
• kəsb,
• aýtabak,
• mamaça,
• séhir