stele

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

stele /sˈʌðənwˌʊd/

1. (bot.) bitki kök veya sapının iç tarafı, orta silindir, stel.

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

stele /sˈaʊθɪŋ/

1. dikili taş, taş anıt.

Son arananlar:

• yipkin,
• nahang,
• devşirmek,
• bülöv,
• rajab,
• Ərzində,
• tıtlanmak,
• Malta,
• cagey,
• söhbetlishish,
• hasty,
• hopbalanmak,
• rial,
• tarmaz,
• küýsemek,
• kekirmek,
• Kıpça,
• sirelcilik,
• Nicelik,
• disable,
• Cariye,
• stele