kekirmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kekirmek

geğirmek. Adam katında kekirme: insanın yanında geğirme, kekirip turma: geğirip durma.

Son arananlar:

• duygusuz,
• defection,
• avzo,
• inhitat,
• ichkilik,
• sağlam,
• yipkin,
• nahang,
• devşirmek,
• bülöv,
• rajab,
• Ərzində,
• tıtlanmak,
• Malta,
• cagey,
• söhbetlishish,
• hasty,
• hopbalanmak,
• rial,
• tarmaz,
• küýsemek,
• kekirmek