inhitat
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
inhitat
is. [ər.] kit.
1. Düşmə, aşağı enmə, alçalma.
2. Geri getmə, tənəzzül, düşkünlük. Bir müəyyən qanun üzrədir həyat; Bir doğuş, bir təkamül, bir inhitat. A.Səhhət. Ənisə islam mədəniyyətinin inhitatı səbəblərini araşdırıb izah edirdi. S.Hüseyn.