sorucu
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
sorucu
I. sif. Soran, sorub çəkən. Bitkinin sorucu rişələri. Sorucu həşərat. Sorucu orqan. // Sormağa, sorub çəkməyə məxsus. Sorucu klapan. Sorucu nasos.
II. is. Sual edən, soruşan, sualedici, sual ifadə edən. Sorucu baxış. – Qız tanımadığı bu adamları utancaq və sorucu nəzərlərlə seyr edirdi. Ə.Sadıq.