solakay
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
solakay
(malk.) bk. solağay.
Son arananlar:
- hoş,
- Meyxana,
- ziyade,
- oyuncak,
- gözüne,
- barınmak,
- Hareketlenmek,
- çaxnaşma,
- tahrir,
- serediş,
- cazga,
- Çaba,
- kulala,
- Sarımaq,
- ideologik,
- heavy,
- arsı,
- Aydınlık,
- çaçıl,
- kayıt,
- faragat,
- solakay