solakay
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
solakay
(malk.) bk. solağay.
Son arananlar:
- Meduza,
- tribal,
- atlıg,
- Quqqu,
- Mato,
- ticker,
- xum,
- kerelemek,
- sürət,
- Okçu,
- yalı,
- keýe,
- aurum,
- kökegün,
- kuyuu,
- Kalavur,
- tank,
- teyxa,
- cabbage,
- sovetləşdirilmə,
- bogoz,
- solakay