sokmak
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
sokmak
[Köken: Anlam genişlemesi] Sokmak, Tıkmak, Girdirmek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
sokmak
ф. 1) тыгу, кертү, кыстыру, салу; cebine sokmak кесәсенә салу (яшерү); sakın, içeriye kimseyi sokma! кара, беркемне дә кертмә!; topu kaleye sokmak тупны капкага кертү; 2) чагу, тешләү; çocuğu arı sokmuş баланы бал корты чаккан; 3) тыгып (арасына салып) җибәрү; 4) күч. (сүз белән) чәнчү
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
sokmak
1. Dayak atmak
2. Coplamak
3. Dövmek (demir)
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
sokmak
Türkiye Türkçesi: sokmak
Azerbaycan Türkçesi: soⱨmag
Başkurt Türkçesi: kiritiv tığıv
Kazak Türkçesi: suğuv
Kırgız Türkçesi: kirgizṻ tığū salū
Özbek Türkçesi: sukmàk tikmàk
Tatar Türkçesi: kirtü tığu
Türkmen Türkçesi: sokmak
Uygur Türkçesi: tıkmak kirgüzmäk
Rusça: vsovıvat' vtıkat' vgonat'
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
sokmak
[sokmok] I, işl. 1. Bir zady ikinji bir ýere girizmek, salmak. 2. Teniň bir ýerinden çakyp, zäherini goýbermek (möý hakynda). Ony möý sokupdyr. 3. gepl.d. Aýakgap ýa-da eşik geýmek. Ol sessiz-üýnsüz turup, çokaýyny aýagyna gowaldaň sokup, daşaryk çykdy (A. Durdyýew). 4. Aldap ýaramaz harydyňy satmak, ýelmemek.
SOKMAK [sokmok] II, at, gepl.d. Uly ýoldan gapdala sowulýan ýoljagaz, ýoda, ýodajyk.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sokmak
(ad): iz, kar patikası, dar patika. Kar ~da taya taya baradı: kar patikasında kaya kaya gidiyor, ~ colçuk: daracık patika yol, alçılanı ~ların ızlab barayık: önde gidenlerin izlerini takip edip gidelim.
1. (saz) çalmak. Kobuz ~: mızıka çalmak, kılkobuz ~: telli saz çalmak, gıbıt kobuz ~: tulum kopuzu çalmak, sıbızğı ~: kaval çalmak; 2. Dokumak. Katapa küyüz ~: halı dokumak, çepken ~: şayak kumaş dokumak. 3. Vurmak, dövmek. Kamçi bıla sokdu: kırbaçla dövdü, anı kulak artına sokdu: onun kulak arkasına vurdu, kağıp-sokmak: vurup dövmek, itip kakmak, carlı sabiyni kağıp sokdula: zavallı çocuğu itip kaktılar.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
sokmak
sokmak, delmek, döverek inceltmek, toplamak I, 425;II,18; III, 142 bkz> sukmak