sogan
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
sogan
[soğon], at. Ýaşy gök hem uzyn, düýbi togalak, iýilýän ajy gök ekin. Oňa biraz duz atylsa, Sogan, gara burç gatylsa, Iýip-iýip doýmarsyň (R. Seýidow).
‣ Sogan soýan ýaly soýmak her hili ýol bilen biriniň köp zadyny almak.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
sogan
soğan, I, 409 bkz> sogun