sibirivçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sibirivçü

süpürücü, süpürme işini yapan kimse.

Son arananlar:

• yünçütmek,
• olka,
• ordinaryüs,
• təəssüb,
• çeynənmə,
• Şorba,
• ORNAK,
• tapka,
• qarmughuch,
• Öbek,
• arlama,
• aprobatsiya,
• tabakalarımak,
• yoldruk,
• tabib,
• mürtəce,
• firavan,
• gazanda,
• azerbaýjanlylar,
• revolver,
• Hekim,
• sibirivçü