sibirivçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sibirivçü

süpürücü, süpürme işini yapan kimse.

Son arananlar:

• melodram,
• tünük,
• qozgaluvchan,
• Eşim,
• karamet,
• aydarım,
• kırıxmaq,
• pietism,
• degişmek,
• distract,
• rag,
• künjüre,
• laflamak,
• adamsatan,
• joşma,
• ogşuk,
• Leyk,
• Dönüşmek,
• tanık,
• dyzamak,
• cemiyet,
• sibirivçü