sermeşmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sermeşmek

çekişmek, vuruşmak, kapışmak.

Son arananlar:

• kirimək,
• aqmaq,
• medeniýet,
• tilimek,
• pişirmek,
• bars,
• İnek,
• Bılkı,
• ejik,
• analı,
• İshli,
• peki,
• ekişdirmek,
• sotak,
• bögen,
• brainchild,
• əməliyyat,
• sahmanlı,
• polen,
• uddurmaq,
• ovsun,
• sermeşmek