selab
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
selab
is. [ər. seyl və fars. ab]
1. Sel suyu. Dağdan selab gəlir. – [Şahin:] Görəsən, selabda deyilik ki? B.Bayramov.
2. Selin axarkən yuyub əmələ gətirdiyi dərə, oyuq, arx; selin açdığı yol. Dərin selab. Dayaz selab. – Bu zaman Mehdigil [kişini] süpürüb tutdular. Qabaqlarına qatıb selabnan yuxarı çıxartdılar. “Qaçaq Nəbi”. Dəvəboynu deyilən dağın ətəyindəki iki selab üzərindən də kiçik körpülər salınmasına başlanmışdır. İ.Əfəndiyev.