sekirmek
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
sekirmek
1. Atlamak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sekirmek
sıçramak, zıplamak, atlamak, aşmak. Kabırğadan enişge sekirdi: duvardan aşağı atladı, kayadan ~: kayadan atlamak, örge ~: yukarı sıçramak, sekire sekire baradı: zıplaya zıplaya gidiyor, sekirip ötmek: atlayıp geçmek, sekirip tüşmek: sıçrayıp inmek, atha sekirip mindi: ata sıçrayıp bindi, sekirip atdan tüşdü: sıçrayıp atdan indi, üsüne ~: üstüne atlamak, türmeden sekirip ketgendi: hapishaneden kaçıp gitmiş, buğa sekirir orununa iynek sekire edi (d): boğa aşacak yerde inek aşıyordu.