seise

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

seise /sˌapənˈeɪʃəs/

1. (huk.) müsadere etmek, haczetmek, el koymak, (bak.) seize.

Son arananlar:

• Çatı,
• tinət,
• overmaster,
• tavrot,
• Doğurmak,
• quyonchiq,
• köktaş,
• avert,
• Aksıl,
• suhan,
• cıyın,
• bakıray,
• ýoluş,
• yarlı,
• asbob,
• imaret,
• horda,
• Arşın,
• uzaqbaşı,
• Yalnız,
• aql,
• seise