seise
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
seise /sˌapənˈeɪʃəs/
1. (huk.) müsadere etmek, haczetmek, el koymak, (bak.) seize.
Son arananlar:
- ardıcıllıq,
- belgilimek,
- chim,
- nəcat,
- misyoner,
- tibb,
- üstem,
- sitmek,
- ceset,
- kır,
- akgär,
- oyt,
- yasavulbaşı,
- çeviri,
- Emeklemek,
- beginning,
- Coat,
- avuv,
- kirəmitbişirən,
- tozsoğurguç,
- buxovlu,
- seise