sarun

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

sarun

[sa:ru:n], at. Uly basyş bilen gysylyp, ýagy alnan pagta çigidiniň galyndysy.

Son arananlar:

• otoy,
• jizza,,
• Uydurmak,
• Muteber,
• sunu,
• mıña,
• Tabiat,
• döget,
• olgun,
• metot,
• tempt,
• peselmek,
• tañkı,
• bitten,
• dözümsüz,
• hərgah,
• eşinmek,
• nəməkdan,
• qobiz,
• xudafiz,
• köreşe,
• sarun