bitten

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

bitten /baɪkwˈɒdɹeɪt/

1. (bak.) bite.

Son arananlar:

• kudos,
• Yirik,
• upset,
• unresponsive,
• pürçük,
• aksırık,
• qalqan,
• stitch,
• maliyyə,
• tuzla,
• heredity,
• adaklık,
• quloqsiz,
• Basınç,
• ýuwaş,
• tapşırıl,
• alalı,
• Möhtəşəm,
• Meyxoş,
• eşinmek,
• kızteke,
• bitten