bitten

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

bitten /baɪkwˈɒdɹeɪt/

1. (bak.) bite.

Son arananlar:

• şakımak,
• ucaqamət,
• kölek,
• assistant,
• qırmızımtıl,
• eýelenmek,
• hollamoq,
• harç,
• ustachilik,
• luxe,
• Sabık,
• Ölçek,
• koldoo,
• qoloq,
• egele,
• kargüzarxana,
• kuyruksokumu,
• mangu,
• agduk,
• makat,
• unamak,
• bitten