salışmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

salışmak

dövüşmek, kavga etmek. Birbirleri bıla igi aşhı salışdıla: birbirleriyle iyice kavga ettiler, ala tayakla bıla salışdıla: onlar sopalarla dövüştüler.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

salışmak

sallaşmak, birbirini güreşte sallamak, silkişmek, birbirine sallamak; işaretleşmek, II, 109

Son arananlar:

• qovalama,
• esenlik,
• küpçü,
• ziyanliq,
• şanə,
• BALABAN,
• goddess,
• yapaloq,
• İymanmoq,
• Raf,
• yunlamaq,
• kırış,
• thermal,
• muhit,
• period,
• karovka,
• Gar,
• güdök,
• karek,
• köpçümek,
• tale,
• salışmak