salışmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

salışmak

dövüşmek, kavga etmek. Birbirleri bıla igi aşhı salışdıla: birbirleriyle iyice kavga ettiler, ala tayakla bıla salışdıla: onlar sopalarla dövüştüler.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

salışmak

sallaşmak, birbirini güreşte sallamak, silkişmek, birbirine sallamak; işaretleşmek, II, 109

Son arananlar:

• şekilci,
• köjemek,
• şekillenme,
• huvhuvlamoq,
• şelale,
• şema,
• şen,
• uvmak,
• şepagat,
• şer,
• şerh,
• bərni,
• şert,
• əmmamə,
• tañlamak,
• şevalye,
• Tahqir,
• şevret,
• tekiş,
• qiygos,
• şexsiyyetsiz,
• salışmak