sakalsız

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

sakalsız

с. сакалсыз

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sakalsız

sakalsız. Sakallını ~ aldar (as.): sakallıyı sakalsız aldatırmış.

Son arananlar:

• sozuk,
• respectability,
• yonmoq,
• Kəkil,
• parlak,
• oydan,
• gicişme,
• deşilmək,
• mouton,
• öküzgözü,
• cibi,
• kobur,
• yargıcı,
• ayrış,
• kertilmek,
• İs,,
• sılık,
• umumiyet,
• dokumak,
• urnaşmak,
• tulpar,
• sakalsız