sakallı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
sakallı
с. 1) сакаллы; 2) кырынмаган ◊ sakallı bebek сакаллы сабый
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sakallı
sakallı. Boyavçunu boyavu siñse atasını sakalın boyar: boyacının boyası sinerse babasınınsakalını boyarmış, gımıx ~: kısa sakallı.