safra

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

safra

[Köken: Arapça] Öd

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

safra

I и. 1) үт; 2) үт куыгы □ safra kesesi үт куыгы ◊ safra bulanmak (kabarmak) күңел болгану


safraII и. диңг. авырлык, йөк (балык ятьмәсен, көймәне һ. б. тиешле тирәнлектә батырып тоту өчен)

Son arananlar:

• TENG,
• cübbə,
• divanə,
• norm,
• hızlı,
• möhlət,
• şanə,
• sönük,
• nəcibcəsinə,
• So,
• mütəəssir,
• anabala,
• zıka,
• tif,
• Gile,
• qozalamaq,
• alaça,
• enmək,
• .well-known,
• xijillik,
• naqislik,
• safra