safra

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

safra

[Köken: Arapça] Öd

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

safra

I и. 1) үт; 2) үт куыгы □ safra kesesi үт куыгы ◊ safra bulanmak (kabarmak) күңел болгану


safraII и. диңг. авырлык, йөк (балык ятьмәсен, көймәне һ. б. тиешле тирәнлектә батырып тоту өчен)

Son arananlar:

• Xush,
• deyinən,
• zebo,
• salı,
• ündeme,
• musafir,
• Coola,
• ozgina,
• uzuq,
• nabat,
• bünyad,
• çırmanmaq,
• işıltı,
• dograma,
• beiz,
• diyalekt,
• kısaca,
• ucaldılmaq,
• snowman,
• göyçək,
• wrath,
• safra