sadaga

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

sadaga

[sadağa], at. Pida, gurban. Özge gözel ähli şoňa sadaga, Aga jan, Arabyň gyzyn bereýin (“Görogly”). Kaşyk ganym Zöhre jana sadaga (“Zöhre – Tahyr”).

Son arananlar:

• şahsen,
• popularly,
• çiyki,
• morfologiya,
• graph,
• shibba,
• katan,
• Etek,
• qulashliq,
• yarus,
• değme,
• Kıyam,
• qovga,
• dastlab,
• zedelemek,
• leklek,
• cazma,
• minimum,
• üzrsüz,
• binokl,
• haçandanhaçana,
• sadaga