ruhubelent

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ruhubelent

[uru:huvelent], syp. 1. Ruhy, göwni göterilen, galkynan, keýpi kök. Sen özüňi ruhubelent tut. 2. Daşoguz welaýatynda bir etrabyň ady.

Son arananlar:

• fisincan,
• kağızkuğuz,
• ýaby,
• sögün,
• cadı,
• gander,
• çöplemek,
• isyanchiliq,
• devil,
• ariya,
• dreadful,
• cır,
• poeziya,
• erek,
• şaşırtmak,
• silə,
• sanısüyegi,
• buroo,
• gozak,
• küreşmek,
• onuktuu,
• ruhubelent