ruhubelent
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ruhubelent
[uru:huvelent], syp. 1. Ruhy, göwni göterilen, galkynan, keýpi kök. Sen özüňi ruhubelent tut. 2. Daşoguz welaýatynda bir etrabyň ady.
Son arananlar:
- teenager,
- Urı,
- evlatlık,
- taşıl,
- tupas,
- korca,
- reasonable,
- oturgyç,
- jimiki,
- béyt,
- qablaşdırmaq,
- Meyvə,
- grapefruit,
- harikA,
- eğer,
- Zenginlik,
- vıj,
- bursat,
- çığırmak,
- ýolugyş,
- çuğullamaq,
- ruhubelent