ruhany
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ruhany
[uru:ha:ny], at. Dine hyzmat edýän adam (molla, ahun).
Son arananlar:
- sanduwaç,
- düşümli,
- kürüşgeleme,
- liniya,
- salvo,
- acizləşmek,
- sheklenmek,
- Çıçkan,
- hoz,
- erigivsüz,
- Ülemek,
- vznos,
- güdembeç,
- alas,
- şeyşep,
- açıqaçığına,
- çepken,
- rakkase,
- ayaqaçma,
- hözürhalawet,
- disembody,
- ruhany