reýhan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

reýhan

[ireýha:n], at. ösüml.d. 1. Ýakymly ysly, süýrüje ýapragynyň gyrasy kertik-kertik, gögümtil gyzyl öwüşginli iýilýän ot. Gark bolmuş reýhana çöli türkmeniň (Magtymguly). 2. Gyza dakylýan at.

Son arananlar:

• temple,
• bedav,
• Yadsımak,
• avam,
• hoplamak,
• udu,
• kuyuv,
• ökse,
• üşermek,
• Güman,
• niyet,
• oyoos,
• kırındı,
• Toz,
• kırt,
• atilarcha,
• ýowamak,
• tasir,
• mahiyyət,
• toğus,
• ussahana,
• reýhan