reins

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

reins /ɹˈeɪn/

1. (çoğ.), (eski) böbrekler, böğürler, bel.

Son arananlar:

• lng,
• qanqallıq,
• aldarak,
• urine,
• nitelemek,
• nöqsanlı,
• NİÇİK,
• mutsuz,
• lokanta,
• Petik,
• şube,
• bichuvchi,
• saňky,
• Inzibati,
• təhkiyə,
• yarnaq,
• költürgüç,
• emretmek,
• Nikbin,
• jandarma,
• təzyiq,
• reins