reins

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

reins /ɹˈeɪn/

1. (çoğ.), (eski) böbrekler, böğürler, bel.

Son arananlar:

• Biymek,
• onaylanmak,
• susku,
• kantata,
• salışdırma,
• Apogey,
• sışılmak,
• sowat,
• örtmə,
• hu,
• maslimaq,
• Mübaşir,
• kiymek,
• dəndən,
• orindiq,
• birikmek,
• qerel,
• hed,
• duvar,
• kipləşdirici,
• nəşr,
• reins