qoyumçu

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

qoyumçu

sif. köhn. Qızıl-gümüşdən qabqacaq, bəzək şeyləri qayıran usta; zərgər.

Son arananlar:

• adaxlanma,
• qeyser,
• yürdek,
• köplük,
• ölöñ,
• rıhtım,
• confiscate,
• foe,
• sinchilap,
• teyemmüm,
• akmalık,
• otar,
• nelek,
• Səki,
• umumiyet,
• Sıcak,
• suyogliq,
• ýaýraň,
• akmaýa,
• becloud,
• çalaw,
• qoyumçu