qoyumçu

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

qoyumçu

sif. köhn. Qızıl-gümüşdən qabqacaq, bəzək şeyləri qayıran usta; zərgər.

Son arananlar:

• yeklenmek,
• dez,
• ambur,
• xoki,
• banak,
• ustunlik,
• rot,
• tunakı,
• yatacaq,
• gəzəyən,
• üçillik,
• tanama,
• yolkmak,
• ýençdirmek,
• Əda,
• sakkiz,
• tusli,
• scaling,
• içlem,
• ogay,
• oghut,
• qoyumçu