qina

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

qina

I. is. [ər.] köhn. Xanəndəlik; nəğmə, hava oxuma; vokal. Avropa səliqəsi ilə keçilən qina dərsləri oxuyanın avazını qüvvətləndirir, səsini artırır və gözəlləşdirir. Ü.Hacıbəyov.

II. is. [ər.] köhn.
1. Qənaətlənmə.
2. Zənginlik, var-dövlət.
3. Sərvət.

Son arananlar:

• le,
• yank,
• tikma,
• birikmə,
• müşkülpesent,
• hapasupa,
• pisces,
• esrük,
• kökreşmek,
• rotate,
• Elverişli,
• innocent,
• usturuplu,
• Bel,
• biristetil,
• razor,
• altüst,
• guşgumry,
• kozakoza,
• qatıq,
• saratan,
• qina