qasib

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

qasib

sif. və is. [ər.] köhn. Qəsb edən, zorla alan. Zavallı müsəlmanlar bir neçə sərsəri qasiblərin əlində baziçə qalmışlar. A.Səhhət.

Son arananlar:

• birə,
• waxtinche,
• kuyumçu,
• ciddi,
• sub’ekt,
• entelektüel,
• lablangan,
• doňdurma,
• hatred,
• musliman,
• balkay,
• bilarmon,
• tuşar,
• silo,
• uslamlamak,
• koyu,
• hamasi,
• zamir,
• ekizek,
• meme,
• texture,
• qasib