patçah

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

patçah

padişah, hükümdar. Türk ~: Türk padişahı, Orus ~: Rus padişahı, ~la da analarından calan tuvadıla(d): padişahlar da annelerinden çıplak doğarlar.

Son arananlar:

• sızlanmak,
• müzaheret,
• infuse,
• mun,
• Lütf,
• ritm,
• kombinat,
• örtenmek,
• Murat,
• hürüşmək,
• didik,
• tatış,
• oyuk,
• euphoria,
• vb,
• otqazmoq,
• gecəquşu,
• mağdur,
• bahriye,
• ýençdirmek,
• lad,
• patçah