patçah

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

patçah

padişah, hükümdar. Türk ~: Türk padişahı, Orus ~: Rus padişahı, ~la da analarından calan tuvadıla(d): padişahlar da annelerinden çıplak doğarlar.

Son arananlar:

• Riş,
• tunic,
• egzotik,
• to'qum,
• kontragent,
• kistee,
• bask,
• öre,
• yatay,
• ohanrabo,
• çıxan,
• catkin,
• dəva,
• soruşturmak,
• burkura,
• görükmək,
• qadar,
• Tıpkı,
• skillful,
• danlanc,
• gerund,
• patçah