patçah

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

patçah

padişah, hükümdar. Türk ~: Türk padişahı, Orus ~: Rus padişahı, ~la da analarından calan tuvadıla(d): padişahlar da annelerinden çıplak doğarlar.

Son arananlar:

• tutaş,
• zəbun,
• ifrazat,
• çaqqaçaq,
• gözene,
• koldaçı,
• Kabus,
• şıqqıltı,
• Açmak,
• rightly,
• madad,
• qövl,
• os,
• İkizkenar,
• tarğan,
• accidental,
• daffodil,
• azmak,
• weli,
• döyəcləmək,
• abyrsyz,
• patçah