parran

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

parran

[parra:n], hal. Gös-göni, içinden böwsüp, deşip (geçme). Maşynyň ýiti çyrasy tümlügi parran kesip geçýär.

Son arananlar:

• bedor,
• baxarlı,
• entirety,
• Kuramak,
• balca,
• ışta,
• Dörmek,
• indiki,
• semer,
• buzghunchi,
• cersi,
• göshdar,
• coercion,
• murun,
• satılmak,
• ertak,
• şikari,
• landmark,
• cif,
• selçuklu,
• kufr,
• parran