oñan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

oñan

1. solan, soluk. ~ bet alğan: soluk renk alan, soluklaşan. 2. onan, işi iyi giden, ilerleyen, güçlenen. ~ üydegi: güçlenen aile, ~lağa nöger bolğun!: talihi iyi olanlara arkadaş ol! (dua).

Son arananlar:

• qələbə,
• sync,
• palatal,
• daş,
• abramak,
• ookun,
• tünde,
• kakırt,
• Erki,
• Əmmə,
• ecel,
• buut,
• naftalin,
• wellaimed,
• kərmə,
• necessitate,
• ezbere,
• luw,
• kuşkana,
• intended,
• koruyucu,
• oñan