ozğun
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ozğun
öne geçen, öne geçmeye uğraşan; murun çıkkan kulaktan kiyin çıkkan müyüz ozğun ats. : önce çıkan boynuz geçer.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ozğun
hafif, yırtık, hayasız, utanmaz, laubali, aşırı, süper. ~ kılık: laubali karakter, ~ söleşgen: laubali konuşan, ~ tişirıv: hafif kadın, ~ atlağan kıznı sıyı bolmaydı: hafif davranan kızın saygınlığı olmuyor, ~ akıl: süper akıl, ~ pahmu bıla ~ cigitlik adamnı başına kayğı: süper zekâ ile süper yiğitlik insanın başına bela (a.s.).