oyulğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

oyulğan

1. yıkılan, yıkılmış, çökmüş. Üynü sürtülgeni oyulğandı: evin sıvası yıkılmış (dökülmüş), huna oyulğandı: duvar yıkılmış. 2. oyulmuş, oyulan. Cağanı ~ı: yakanın oyulması, ceñni ~ı igi tüşmegendi: yenin oyulması iyi düşmemiş.

Son arananlar:

• yatır,
• tacı,
• lean,
• təqribən,
• r,
• jöwen,
• adguk,
• aint,
• siñi,
• purchase,
• öndüç,
• ötgünmek,
• cüret,
• puls,
• tın,
• gossip,
• içəri,
• novvot,
• cibiv,
• ourselves,
• pal,
• oyulğan