oymat

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

oymat

~ ~: yer yer, mevzii, aralıklı, alacalı, cañur ~ ~ cavadı: yağmur mevzii yağıyor, terezele ~ ~ buzlağandıla: pencereler yer yer buz tutmuş, buday saban ~ ~ zıgıt etgendi: buğday tarlası alacalı yeşermiş. Oynab (oynamak mastarından) oynıyarak, şaka ederek, şakacıktan. ~ aytdım: şakacıktan söyledim.

Son arananlar:

• darbayt,
• becərmək,
• zaya,
• tutukmak,
• tövr,
• hushyar,
• redemptive,
• darvoza,
• ısıkta,
• caraş,
• arlakda,
• hurkovuch,
• kapıl,
• tülö,
• tompuldatmak,
• constipation,
• hukmdor,
• kəyfiyyət,
• hysteria,
• denetlemek,
• tuynukcha,
• oymat