oymat
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
oymat
~ ~: yer yer, mevzii, aralıklı, alacalı, cañur ~ ~ cavadı: yağmur mevzii yağıyor, terezele ~ ~ buzlağandıla: pencereler yer yer buz tutmuş, buday saban ~ ~ zıgıt etgendi: buğday tarlası alacalı yeşermiş. Oynab (oynamak mastarından) oynıyarak, şaka ederek, şakacıktan. ~ aytdım: şakacıktan söyledim.