tuvar
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tuvar
Sığır, inek. ~ mal: sığır cinsi hayvan, ~ kütüv: sığır gütme, ~ orun: sığır ahırı, sığır sığınağı, ~ sürüv: sığır sürüsü, ~ et: sığır eti, kara ~nı kirin bashan (d): kara sığırın tersine basan, ~ alsañ tanıp al, tanımasañ talğır al (as.): sığır alırsan tanıyarak al, tanımazsan alasını al, ~ kütgen koy da küter (d): sığır güden koyun da güder.