ownamak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ownamak

[ownomok], işl. 1. Ownuk böleklere bölünmek, owranmak, maýdalanmak, külke bolmak. 2. Kiçelip galmak, kiçelmek. 3. göç.m. Gylyk-häsiýet taýdan jinnekçi bolmak, ownukçyl bolmak. Men näme üçin beýle ownadymkam? (B. Seýtäkow). 4. göç.m. Ähmiýeti gaçmak, ugry bolmazlyk. Pahaý, gürrüňimiz-ä juda ownad-ow (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• vəbalı,
• cırga,
• tadilat,
• ynsan,
• Tiy,
• çaşıt,
• implementation,
• gürsgürs,
• Ermek,
• Öňňil,
• bigar,
• topbaş,
• şinel,
• pushti,
• dehqonchasiga,
• əbalı,
• pave,
• pavyon,
• talimot,
• yit,
• mutlakiyet,
• ownamak