ownamak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ownamak

[ownomok], işl. 1. Ownuk böleklere bölünmek, owranmak, maýdalanmak, külke bolmak. 2. Kiçelip galmak, kiçelmek. 3. göç.m. Gylyk-häsiýet taýdan jinnekçi bolmak, ownukçyl bolmak. Men näme üçin beýle ownadymkam? (B. Seýtäkow). 4. göç.m. Ähmiýeti gaçmak, ugry bolmazlyk. Pahaý, gürrüňimiz-ä juda ownad-ow (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• fahişe,
• rasul,
• bürtlek,
• bilinmek,
• avize,
• xırman,
• espri,
• köznek,
• yaguk,
• tamtaroqli,
• oğaylav,
• bosma,
• doru,
• irkil,
• jort,
• kıpçak,
• kristalşəkilli,
• spor,
• politika,
• vibrasyon,
• gilənar,
• ownamak